Wat Eva De Roovere de voorbije paar decennia allemaal aan de wereld cadeau gedaan heeft, is niet in een paar lijntjes te beschrijven. Het begon in de folk, met 4 platen waarop ze bij Kadril zong. Daarna volgden er twee met Oblomow en -vooral-twee met Gerry De Mol. Die “Kleine Blote Liedjes” mogen wat ondergetekende betreft, meteen opgenomen worden in de Canon van de Vlaamse Muziek, voor zover die bestaat. Sinds een goeie vijftien jaar werkt Eva -een veelzijdige vrouw, die ook dicht en schildert- onder eigen naam en met deze “Hier & Nu” is ze aan haar zevende soloplaat toe, als ik de tel goed bijgehouden heb.

“Spijt” en “Stroom” kenden we al van de radio en dat zijn twee songs, die je onmiddellijk associeert met de prachtstem van Eva, die alle teksten van de twaalf songs voor haar rekening nam en een deel van de muziekjes bedacht, al dan niet geholpen door drummer Toon Van Dionant en gitarist Wouter De Schutter, die ook de producersstoel bezette, samen met Ken Flamant.

Nu ik de plaat een keer of tien helemaal gehoord heb -ze duurt “maar” 36 minuten-, hink ik een beetje op twee gedachten: er staat namelijk niet één slecht nummer op, maar ik mis de echte uitschieters, waarvan je zou kunnen voorspellen dat ze ooit op een “Best Of”-carrièreoverzicht terecht zouden komen. Eva is een briljante zangeres, laten we het daar vooral over eens zijn, maar ik weet waarlijk niet of het de beste keuze was om resoluut voor de simpele popsongs te gaan. De leuke deunen die “aan/uit” of “Koffie” zijn, wegen iets te licht om het predikaat “blijvers” te kunnen verwerven en ik ben dus een beetje bang dat de plaat zo’n beetje tussen twee stoelen zou kunnen vallen.

Nogmaals: niet één slecht nummer, alles wordt bijzonder vakkundig ingespeeld, de productie is prima en Eva zingt zoals alleen zij dat kan. En toch…ik mis iets… Ligt het aan de vederlichte melodieën, die niet altijd even goed samenvallen met de teksten, die wel van flink wat diepgang getuigen? Ik weet het niet. Ligt het aan “een beetje teveel van hetzelfde”? Ik weet het niet en ik heb nooit eerder dit gevoel gehad bij een plaat van Eva, die heel herkenbaar zingt.

Och, er is zoveel dat ik niet weet en ik hoop hartsgrondig dat het publiek deze nieuwe plaat stevig omarmt, maar zelf…ik weet het niet…

(Dani Heyvaert)